به نقل از «عصر ایران»

تنها نجات یافته سقوط هواپیما؛ داستان باور نکردنی زنده ماندن یک زن! (+عکس)

تاریخ انتشار: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۴۲۷۸۵

عصر ایران - در تاریخ 24 دسامبر 1971، سقوط یک فروند هواپیما عملا به پایان دوران فعالیت ایرلاین لانسا (LANSA) پرو منجر شد. این سقوط که به واسطه برخورد آذرخش رخ داد، موجب اختلال در عملکرد یک فروند هواپیمای لاکهید ال-188 در ارتفاع بیش از 20000 پایی و سقوط آن در جنگل های بارانی آمازون شد. اما این سقوط وحشتناک به طور شگفت انگیزی یک بازمانده داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پرواز و هواپیمایی که سقوط کرد

به رغم عمر فعالیت کمتر از یک دهه، شرکت هواپیمایی Lineas Aéreas Nacionales Sociedad Anonima که به نام لانسا نیز شناخته می شد، سابقه خوبی در زمینه ایمنی نداشت. در سال های آخر فعالیت، این ایرلاین به واسطه یک سری سوانح شاهد کاهش چشمگیر شهرت و ناوگان هواپیماهای خود بود. در دسامبر 1971، فقط یک فروند هواپیما برای این شرکت باقی مانده بود.

هواپیمای باقیمانده یک لاکهید ال-188ای الکترا توربوپراپ بود. بنابر داده های موجود، این هواپیما در آن زمان کمی بیش از 12 سال عمر داشت و خدمت خود را در آگوست 1959 در شرکت هواپیمایی برانیف (Braniff) آمریکا آغاز کرده بود. این هواپیما در می 1970 به ناوگان شرکت هواپیمایی لانسا پیوست.  

در 24 دسامبر 1971، پرواز لانسا 508 از فرودگاه بین المللی خورخه چاوز شهر لیما به سمت فرودگاه بین المللی ایکیتوس در شمال شرقی پرو با یک توقف بین راه در فرودگاه بین المللی کاپیتان رولدن شهر پوکالپا آغاز شد. به گفته شبکه ایمنی حمل و نقل هوایی، در این پرواز 92 نفر شامل 86 مسافر و شش خدمه حضور داشتند.

فاجعه بر فراز جنگل

فاجعه در نخستین مرحله پرواز رخ داد و هواپیما پس از 40 دقیقه وارد منطقه ای توفانی با آذرخش و تلاطم شدید شد. در این مرحله، پرواز لانسا 508 در ارتفاع حدود 21000 پایی (6400 متر) در حال حرکت بود. بنابر گزارش های موجود، خدمه پرواز برای پیشگیری از بروز تاخیر در برنامه شلوغ پروازی نزدیک کریسمس تصمیم گرفتند تا به پرواز در این شرایط ادامه داده و مسیر خود را تغییر ندهند.   

اما این تصمیمی مرگبار بود زیرا هواپیما مورد اصابت آذرخش قرار گرفت و با پیامدهایی فاجعه‌بار مواجه شد. برخورد آذرخش موجب آتش گرفتن بال راست و در نهایت جدا شدن آن از بدنه هواپیما شد. همانطور که هواپیما به سرعت به سمت جنگل های بارانی آمازون سقوط می کرد، شکست ساختاری موجب فروپاشی هرچه بیشتر در بدنه هواپیما شد.

هواپیمای در حال سوختن در نهایت با کوه برخورد کرد و در این حادثه تمام افراد حاضر در آن به جز یک نفر جان خود را از دست دادند. بعدا مشخص شد که پس از برخورد هواپیما با کوه در ابتدا 14 نفر همچنان زنده بودند، اما پیش از آن که توسط تیم نجات پیدا شوند، جان خود را از دست دادند.

جولیان کوپکه (Juliane Koepcke) 17 ساله تنها بازمانده این سقوط مرگبار است و مادر وی نیز یکی از آن 14 نفری بود که در ابتدا پس از سقوط زنده باقی مانده بود.

تنها در جنگل آمازون

جولیان کوپکه در سال 1954 از پدر و مادری آلمانی در پرو به دنیا آمد و در جنگل های این کشور بزرگ شده بود، اما اکنون باید از آن فرار می کرد.

پدر وی هانس ویلهلم کوپکه یک جانور شناس مشهور و مادرش ماریا کوپکه دانشمندی بود که در زمینه پرندگان استوایی مطالعه می کرد.

آنها یک ایستگاه پژوهشی به نام پانگوانا (Panguana) را راه اندازی کرده بود تا بتوانند به راحتی در زیست‌بوم غنی جنگل های بارانی فعالیت کنند. به واسطه این شرایط جولیان چیزهای زیادی درباره زندگی در جنگل فرا گرفته بود.

در دسامبر 1971، جولیان و مادرش قصد بازگشت به پانگوانا و پیوستن به پدر خانواده برای جشن کریسمس را داشتند، اما تنها بلیت هواپیمای موجود به پرواز لانسا 508 اختصاص داشت.

پدر خانواده به واسطه آگاهی از شهرت بد هواپیمای لاکهید ال-188 از آنها خواست تا یک مسیر جایگزین پیدا کنند، اما جولیان و ماریا به واسطه نزدیکی به زمان کریسمس تصمیم گرفتند تا بلیت پروازی را رزرو کنند که در نهایت به سقوطی فاجعه‌بار منجر شد.

جولیان کوپکه با آسیب دیدگی های جدی مواجه شده بود، اما توانست برای بیش از یک هفته به تنهایی در جنگل زنده بماند. سرانجام وی توسط یک گروه از کارگران چوب‌بر بومی نجات پیدا کرد.

چندین عامل درباره این که جولیان کوپکه از این سقوط جان سالم به در برد مطرح شده است. از آن جمله می توان به بسته بودن کمربند ایمنی و باقی ماندن وی روی صندلی و کاهش سرعت سقوط به واسطه صندلی های کناری که همچنان به صندلی وی متصل بودند، اشاره کرد. افزون بر این، تصور می شود وزش بادهای رو به بالا و شاخ و برگ انبوه درختان جنگل بارانی آمازون نیز به کاهش سرعت سقوط جولیان کمک کرده اند.

جولیان کوپکه پس از نجات یافتن از آن شرایط به آلمان بازگشت تا روند درمان خود را در این کشور دنبال کند. پس از بهبودی، کوپکه در رشته زیست شناسی در دانشگاه کیل تحصیل کرد و در سال 1980 فارغ التحصیل شد. وی مدرک دکترای خود را از دانشگاه لودویک ماکسیمیلیان مونیخ دریافت کرد و به یک متخصص در زمینه پستانداران تبدیل شد.

پایان فعالیت شرکت هواپیمایی لانسا

همان گونه که پیشتر نیز اشاره شد، لانسا در زمان سقوط پرواز 508 در سال 1971 تنها یک فروند هواپیما در اختیار داشت. از این رو، پس از سانحه دیگر امکان ارائه خدمات برای شرکت وجود نداشت. با توجه به سوایق ایمنی ضعیف، این آخرین میخ بر تابوت شرکت لانسا بود و مجوز فعالیت شرکت نیز پس از گذشت مدت کوتاهی از آن سقوط لغو و لانسا به پایان عمر کوتاه خود رسید.

پرواز لانسا 508 در فهرست رکوردهای جهانی گینس به عنوان مرگبارترین سانحه هوایی ناشی از برخورد آذرخش به هواپیما ثبت شده است.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: هواپیما پرواز سقوط یک فروند هواپیما شرکت هواپیمایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۴۲۷۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غریق‌نجاتی که به سمت شما پرواز می‌کند

یک پهپاد هیبریدی به سمت شناگران پرواز می‌کند و به عنوان یک حلقه نجات در هنگام خطر به فرد کمک می‌کند.

به گزارش ایسنا، آیا می‌توان یک حلقه نجات را به سمت یک شناگر مضطرب در فاصله یک کیلومتری پرتاب کرد؟ نه این کار ممکن نیست اما می‌توان یکی از آنها را به شکل پهپاد با پرواز به سمت شناگر هدایت کرد.

به نقل از نیواطلس، این پهپاد که حلقه نجات هیبریدی TY-3R نام دارد توسط شرکت هواپیماهای بدون سرنشین چینی «دیدیوک میکینگز» (Didiok Makings) ساخته شده و در اصل ترکیبی از یک کوادکوپتر و یک حلقه نجات است.

ایده این است که وقتی یک شناگر در حال غرق شدن توسط امدادگران مستقر در ساحل مشاهده می‌شود، آنها فقط پهپاد را به سمتش بفرستند تا روی آب فرود بیاید و شناگر بتواند از آن به عنوان یک وسیله نجات استفاده کند. سپس یک غریق نجات انسانی که کُندتر حرکت می‌کند، با یک کشتی آبی به سمت فرد حرکت کند تا او را به ساحل بازگرداند.

TY-3R با فشار یک دکمه روی کنترل از راه دور جوی استیک بلند می‌شود و از یک دوربین ۷۲۰p برای فراهم کردن دید در لحظه برای هدایت‌کننده استفاده می‌کند.

هنگامی که شناگر نجات پیدا کرد و دیگر نیازی به پهپاد برای شناور شدن روی سطح آب نداشت، یک دکمه دیگر باعث می‌شود هواپیما به طور مستقل به سمت مختصات GPS محل برخاستن خود پرواز کند. این پهپاد می‌تواند از روی آب بلند شود روی آن فرود بیاید.

به گفته شرکت دیدوک، TY-3R می‌تواند تا دو فرد بزرگسال را روی آب نگه دارد و بُرد ارتباطی ۱.۱ کیلومتری، حداکثر سرعت ۴۷ کیلومتر در ساعت و مدت زمان کار بیش از ۱۰ دقیقه در هر بار شارژ باتری را دارد. . همچنین ادعا شده است که وزن آن کمتر از پنج کیلوگرم و کاملا ضد آب است. این بدان معناست که می‌تواند به مدت ۳۰ دقیقه در عمق یک متری زیر آب مقاومت کند.

TY-3R موتورهای خود را هنگام فرود بر روی آب خاموش می‌کند و دارای صفحه نمایش روی پروانه‌های خود برای محافظت بیشتر از انگشتان شناگران است.

انتهای پیام